Bir adam düştü! ...
Bir halat boynunda…
En yakınının ayağına dolandı ve o da düştü…
Düşerken can havliyle yanındakinin kolundan tuttu, o da düştü.
O düşerken ayağı kovaya takıldı, o da düştü…
Köpeği vardı onun, en sadık dostu, bakarken kuyuya çaresiz.. O da düştü! ...
Bulutlar çekilince önünden.. Gördü ay, biliyordu.. O da düştü! ...
Kayıt Tarihi : 5.3.2012 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!