Bir adam Şiiri - Gürsel Cengiz

Defterini dürmüştü
Tokluk ile yokluğun
Kalmadı hiçbir şeyde merakı

Çok farklı bir romandı ömrü
Kırmızı alevlerin izi vardı
Hayat kitabının ön sözünde

Yaşardı Allah a emanet bazı bazı
İyi bir adamdı özünde

İçince birkaç kadeh
Boş olurdu o koskocaman dünya
Onun gözünde

Zor sorularını
İki kelam etmeden de çözerdi

Ömrünün
Karanlık dehlizlerinde
Korkusuzca zulasız gezerdi

Eski tao mabetleri kadar gizemli
Değildi

Bana insan deyin yeter
Diyecek kadar da mütevazı

Çözülmeye
Bozulmaya
Karşı duracak kadar
Asiydi

Zigetvarı kuşatan Kanuni gibi
Keskin değildi kılıcı

Su katılmamış hayalleri yanardı
Her gece evinin duvarlarında
Alaz alaz

Teslim olmadı
Kaç kelepçe kırdı umutlarında
Çökmedi
Ona bu hayatın yalanları da sökmedi

Şimdi o adama
Her canlı gibi
Ölüm yakınlardan göz kırpar

Ama O
Bu yalan dünyanın riyasına inat
Hala sonsuz umutlara
Korkusuzca kanat çırpar...