Bir Adam Şiiri - Ünal Türkoğlu

Yaşamın kıyısından sokulan bir adam
Usul usul kayıverse hayata
Hiç düşünmeden sokuluverse
Benliğine işleyen dumanı üfleyerek
Gece zifire boyansa
Görmese kimse kimseyi
Yalnız bedenlerin sıcaklığı hissedilebilse
Uyansa düş sandığı gerçekle
Gökkuşağı kadar iç içe girmiş
Sarsılmaz bir inançla
Yeniden başlasa hayata
Son gece, son gecesi olmasa
Yitik hayatlara bir adam
verilmese bu son olsa
Dağılsa üstündeki kara bulutlar
Ülküye adanmış bir hayat
Yeniden özgürce yaşayabilse
özgür ülkenin özgür topraklarında
Yaşasa kırlarını, çiçeklerini
Çekse içine mutluluğun havasını
Görebilse masmavi gökyüzünü
Ödemese özgürlüğe bir bedel
Gecenin karanlığında
Bedeni al renge boyanıp
Sabahı göremeyen bir adam