bir adam var düşlerimde
sadece gözlerini görebildiğim
yaklaştıkça daha bir uzaklaşan
koşuyorum yetişmek için ona
önüme yeni yeni kapılar çıkıyor ben kapıları açtıkça
ne geri dönebiliyorum ne de ilerleyebiliyorum
öylece kalıyorum ortada
bütün oyunlardan çıkarılıyorum nedensiz
büyüdüğümü düşünürken daha bir ölüme yaklaşıyorum
korkuyorum kimse uzatmıyor ellerini
ağlıyorum gözlerim kan çanağı
ve kalbimde bir sürü ok
eski çarpışmalardan kalma
Kayıt Tarihi : 23.1.2009 20:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!