Bir Adam Şiiri - Şair Yenercan

Mesken olurken sevgililere ağaçların gölgesi
Bir adam var
Yalnız gölgesiyle dost
Yanarken ağaçların gölgeleri aşkın romantizminden
Onun yüreği yanar yalnızlığından
Önce derin bir iç çeker,
Sonra hızlı hızlı atar adımlarını
Kaçmak için o gölgelerden

Denize şikayet eder ağaçları,
Yalnızlığını yüzüne vuruyorlar diye
Az önce kuduran deniz duruluverir birden
Fısıldar adamın kulağına
‘’Sırtımda yüzen sandallara bak,
Pür-neşe içinde sevgililer.
Suçlu olan ben miyim,ağaçlar mı
Yoksa yalnızlığın mı’’