Bir Adam Şiiri - Alişen Avcı

Kışın ilk günleri kadar soğuk
Bir adam
Durmayan bir eksilme halinde
Bir uçurum gibi belirdi
Bitimsiz bir sıkıntıyı ağırlamış âdeta
Yorgun düşmüş bir adam
Yanı başında bir haziran geziniyordu durmadan

Kırışık sesiyle bir şeylere küfretti
Dudaklarında birkaç gün bitti
Hafta sonu gibi bir adam
Dağınık saçları
Ve tembel kaşlarıyla
Kalın bir kahkahayı özler gibi
Dalgınlığının içinden baktı
Gözleri göğlek bir yalnızlık
Kırık camlar kadar dağınık

Kim bilir kimde bırakmış ismini
Ama belli şiirden soldurmuş ceketinin rengini
Yitik bir yere oturup daldı
Duygusal açlığından geçerek
Düş kırıklığıyla doyurdu karnını
Umutsuzluktan yapılma bir torbaya koyup
Sonra denize döktü yarınını