Bir adam Şiiri - Ayhan Selçuk

Bir adam biliyordum bir adam
Kayıp şehrin meçhul yolcusu
Bir adam görüyordum bir adam
Loş sokakların değişmeyen tortusu

Bir sancı vardır karnında hiç bitmez
Kimi bir çocuğa, kimi bir yoksula
Hepsinin bir sebebi vardı hayatında
Elbette dünyada hiçbir şey sebepsiz olmaz

Karanlık çökerdi üstüne usul usul
Susmuş saatleri soluklardı her dem
Ne saatleri bilirdi ne de günleri
Öyle yaşanmalı derdi hayat dediğin

Koyu karanlık bir sis var şimdi hayallerinde
Bir sevgiliye adanmış küflenmiş bir ömür
Bir çiçek gibi solarken günbegün
Hayatında ne bir saat değişiyor nede bir gün

Susunca kızılca kıyametler kopardı içinde
Kendince söylenir insanca ağlardı
Bir fırtınadan geriye ne kalmış diye bakınca
Bir sahte düş birde bitmiş bir plak başucunda

Toz toz üstünde kalmasın derdi gözlerine
Bilmemezlikten gelerek bütün toprak yolları
Damla damla su ile hayat verirken sevdiğine
Kendisi kuru bir yaprak gibi yeğledi solmayı

Daha bitmedi yoksul gramofonun hikayesi
Tın tın sesler geliyor hala
Eğilip bakarsanız içinde ne var diye kutusuna
Bir yaşlı gözün kalbini bulacaksınız ölmemişti daha