Bir Adam Şiiri - Asım Öztürk

Bir adam yağmurlarıyla gelirdi
Bir adam
Denizin kendisiydi,
Mavinin esintisi
Çırılçıplak gecelerle gezerdi
Yıldız körüydü bir adam,

Derin derin gitmeler sonrası
Çözerdi zincirlerini sulara
Sanki sudan öte
Bir yaprağın incinmesiydi
Kırıldığını duymazdınız
Eğilip bakınca gözlerinize
Kuytularında fırtınaları emzirirdi
Bir adam
Kirlenmiş neyi varsa
Bırakıp giderdi;
Çıplaklığın sesiyle sevişir
Yağmurlarda erirdi;
Koyup gitse de onca rengi ardında
Bir adam
Kırmızının sabahını severdi
Morun leylağını,
Sesinin çapağında biriken kanla
Utançlar içinde bir adam
Sevmeleri sektirirdi suların üstünde
Bir ırmağın
Sellerle boğulan sesini
Alır gider
Kanatsız göklere verirdi;
Bir adam
Uykusuzluk içinde gezinir
Karanlığa önce ellerini
Sonra gözlerini
Sonra.....sevmelerini
Sonra sonra sonra
Bir adam.....