Düşünceli bir adam,
Geçiyordu penceremin altından,
Islak kaldırımlarda,
Sert ve büyük adımlarla ilerliyordu,
Gözleri kaldırım taşları sayarken,
Kendi kendini içiyordu sigarası,
Acaba niye bu kadar dertliydi?
Dağınık kaşlarını şapkası örtmüş,
Kırışmış elleri üşümüş,
Mahtem rengi alnı,
Siyah gözlüymüş,
Acaba niye yastaydı?
Belkide yaşı gençtir,
Ama çabuk göçmüş,
Nefesinden çıkan buhar,gözyaşı gibi göğsüne düşmüş,
Acaba niye ağlamaktaydı?
İsyanlar beyninde kitlenmiş,
Öylece seslenmiş,
Nazır olmuş yüreği,
Hep canı yanmış,
Acaba neden bu kadar nefessiz kalmış?
Saçları hafifçe kırlaşmış,
Beli bükülmüş,
Bakımsız,çelimsiz bir delikanlı olmuş,
Ben onu izlerken,
Yıkıldı boylu boyunca kaldırımlara,
Hafifçe kuru dudakları kıpırdadı,
Son nefesi acıtıyordu sol kafesini,
İhanetin böylesi okunamazdı gözlerinden,
Öylesine hançer saplanamazdı,
Alyansın yerinden,
Ve böylesine ihanet bir daha öldüremezdi,
Öldüremezdi bu kadar derinden,
Sağ gözü sevgi,sol gözü ihanet,
Ve öylece dondu,
Bir adamda,
O hain ihanetin bakışları…
03.06.2002-pazartesi
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 18:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)