Bir adam vardı,
Gözlerinde izleri kara gecelerin
Buz kesmiş bakışlarıyla
Haykırırken ölümün tüm soğukluğunu;
Kaderin bile unuttuğu,
Bir yazgıydı yaşadığı...
Şafakla uyanmıştı sonsuzluğa,
Eşiğinde dimdik dururken özgürlüğün,
Acı bir çığlıkla irkildi tüm bedeni.
Son umut da intihar etmişti anlaşılan,
Yasını tutacağı bilmem kaçıncı
Ölüm haberiydi bu kapısını çalan...
Kayıt Tarihi : 27.11.2005 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!