Bir adam tanıdım ben.
Yüzü yoktu, şekli yok.
Yanlızca elleri vardı, bir de sesi.
Adına hayat dedi.
Hangi çağdan kalma bir savaştı bu bilmem.
Bir gece yarısı uyandım can havliyle.
Tırnaklarımla kendi etimi deşiyordum.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta