Bir adam tanıdım ben.
Yüzü yoktu, şekli yok.
Yanlızca elleri vardı, bir de sesi.
Adına hayat dedi.
Hangi çağdan kalma bir savaştı bu bilmem.
Bir gece yarısı uyandım can havliyle.
Tırnaklarımla kendi etimi deşiyordum.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta