Bir kara orman tutuştu içimde
Tütünümün dumanı eski bir soba gibi
Odamın içine bırakıyor zehrini
Karalık sarmış sanki tutuşan gönlümü
Sessiz bir adam yürüyor içimde
Nefret kokuyor bugün tütünümün dumanı
Tutuşan gönlüm bıkkın sevdasından
Hasretle titriyor sevdamın kanatları
Odamın içi tanınmayacak kadar yorgun
Sessiz bir adam yürüyor içimde
Elinde ıssızlığın ateşiyle yürüyor
Kara ormanımın alevleri sarıyor dört yanımı
Tütüyor gözlerimde yalnızlığın yangını
Harlanıyor ateşim benden ümitsiz
Tütünüm korkuyor bu gece benden
Tütünüm kokuyor bu gece senden
Sevdamın yorgunluğu boğulup kalıyor
Kalkamıyor ayağa yutuyor alevlerin
Bir adam yanıyor bugün içimde
Yüreğinde duyguları darmadağınık
Cepleri delik adam korkuyor içimde
Sevdasına küsmekten korkuyor
Sönmüyor yüreğimin ateşi
Bir adam düşüyor yerlere
Ellerinde sakladığı yarınları
Saçılıyor çamurun içine
Bir adam üşüyor bugün içimde
Yanan bir adam donuyor içimde
"Berkan Uzun, İçimdeki Şiirler"
Berkan UzunKayıt Tarihi : 25.8.2020 23:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!