Bir adam ;
Dağların başıboş zirveleri gibi ıssız,
Ruhunu okşayan serin bulutlara kayıtsız,
İrili ufaklı hayalleriyle birlikte, savrulur durmadan.
Bir adam ;
Akordu bozuk bir kemanın çirkin gürültüsü gibi,
Kulaklarını tırmalar kendi sesi,
Notalara düşmanlığı bundan.
Bir adam ;
Yıldızsız bir gece gibi ,
Ressamları küstürür,
Karanlığı yarmadan.
Bir adam ;
Son dizesi silinmiş eksik bir şiir gibi,
Anlaşılması güç,
Uyanamaz sadık kabuslarından.
Kayıt Tarihi : 24.3.2018 14:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cüneyt Beşirli](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/24/bir-adam-150.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!