Bir Adam Şiiri - Sedat Abanuzoğlu

BİR ADAM

Bir adam tanıdım, geçen yıl sonbaharda
Belli ki çok eski bir hikâyeydi, kalmıştı raflarda.
Koruyamamıştı kendini batmıştı acılara
Saklayamıyordu hüzünleri, acımasız yalanlara

Kalın zırhlar örmüştü kendine,
güveni de yoktu hiç kimselere.
Yüreğinin en çok derin yerine,
gömmüştü bedenini belliydi halinden.

Belli ki gıptayla bakamıyordun yüzüne,
acınacak haldeydi.Güzel unvanı yoktu,
gölgesinden bile korkuyordu.
Diyemiyordu cesurca, aslan olsa vız gelir bana…