hüzün müptelası,elleri cebinde sevdam
acıya müdavim,celladına aşık adam
paramparça olmuş yüreği,serseri yalnızlıklara abone.
o ölmüş,kalmış,hasretini dağlara haykırmış kime ne?
ateş olmuş,onu yakmış fukara sevdası,
dili tutulmuş kesilmiş sesi sedası
devranı dönmüş,yanmış abası
imkansızı sevmiş bu da cabası
tüm dostları gitmiş sırayla
şimdi nasıl yaşar adam bu yarayla
aşkı ona yetecek sanmış
gerçeği görünce canı yanmış
şimdi nasıl yaşar bu adam
yaşanılası bir nedeni olmadan
artık ona gelmiş gitme sırası
yolundan döndüremez kimsenin çabası.
Kayıt Tarihi : 25.2.2015 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!