Tan ile başlar tınılar,
Kafalar içinde uğultular
Sorsan ne var?
adem sofrada yer arar…
tınılar tınılar
yapışıyor üzerimize
kirli… çığlıklar
akıyor paçamızdan
kibirler, gururlar…
uzaklardan koşarak
gelse diyorum
artık, o adam…
çık! güneşe
düşürsün ışık seni yere
böyle, karanlığın zifirinde
gölgen kaçıyor içine
Nurcan Yalçin
Kayıt Tarihi : 20.1.2011 13:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)