Bir Ada Güncesi... Şiiri - Nihan Demirel

Ada da...
Sahildeyim...
Sahil; soğuk, nemli ve ayışığı...
Yalnızsan, üşürsün...
Yalnızım ve üşüyorum...

Ay; kırmızı...
Bir parça mutluluk yüreğimde...
Güne dönecek, gece giysili gökyüzü...
Dakikalar var;
Saati tanımlayandan biraz fazla...
Aşıklar geçiyor ayın yüzeyinden...
Şimdi anne ve oğul..,
Sıra sıra kalpler ve ardında boşluk..,
Bir adam; yalnızlığa yürüyor..,
Ardından bir kadın;
ellerinin arasında düşünceleri...
Deniz Feneri düşünceleri aydınlatıyor;
Düşünceler; korkak...
Sanki zaman takılmış, yorgun,
Belki de durmak istemiş...
Kadın ve göğsünde özlemler...
Aydınlık geçiyor; özlemlerden...
Özlemler; sonsuz...

Ay; karanlık...
Gökyüzü; sancılı...
Güne doğacak gökyüzü;
Dakikalar hesabı...
Gözlerimde ağırlıklar...

Kadın, oturmakta...
Düşünceleri ve özlemleri;
Korkak ve sonsuz...

Boğazım kuruyor...;
Yutamıyorum; hüznü...
Yutamıyorum; bekleyişi...

Ve...
farkındasızlık uykusundan uyandığımda,
Sahilde...
Gün...
Soğuk...
Üşüyorum....

19/05/03