“Yürek suyum tenime taşmış
Acıyla yıkanan çocuklar bizim
Genç, Kocamış,
ağır bir vebal omuzlamış
Anam, babam,
Doğruların Adamı hocam.
Geçmişte
yan gelip yatmanın
Ve acele
bir gelecek yaratmanın
ağıt yüküdür bu hüzün.
Bak ve anla işte...
Sırması dökülen
bu ülke bizim:
Ben tümüyle,
sen tümüyle hüzün.
Bu, ortak acımız seninle.
“-Yeter! ” diye bakıyor
yüzüne yüzüm...
Kayıt Tarihi : 23.11.2005 20:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!