BİR ACAYİP KÖLE
Uykum tuzağa düştü gülüşün vurdu beni
Eşkıya bakışların yele savurdu beni
Çöllerde kimsesiz avare dolaşırken
Seraplı vahaların yaktı kavurdu beni
Öyle kolay kolay yenilmezdim ben sana
Kirpiğin kaşlarınla iyice yordu beni
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim