Aynı yerde aynı yolda
Yürüyen insandık
Ahmet Mehmet birde Agop
Yağmur yağdı
Birlikte ıslandık
Sanki aynı bedende bir candık
İki ayrı ses
Biri ezan biri çan
Camide ibadet
Kilisede ayin Aynı nefes
Sonunda anladım ki
İki ayrı ses özde bir
Gönüller bir kalpler bir
Duysun bütün dünya duysun
Ey insanlık
Allak bir Allah bir.
Kayıt Tarihi : 23.1.2008 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ben çok duyguluyum anlatamıyorum......
O'nu arayış, buluş, bulamayış, buldum zannediş, buldum zannedip bulamayış... Gerisi hikaye!
Varlık tek, gerisi aynaya ynasıyan görüntüden ibaret!
Sen, ben, o !
İnsan düşüncesi; ayna üstüne düşen görüntünün yorumundan ibaret!
Herkes başka görür; kimi beden gözüyle kimi gönül gözüyle!
Kimi bakar sadece, kimisi görür!
Doğru nedir? Kim bilir? Aynadaki görüntüye bakan göz aynadan gayrımıdır yoksa aynımıdır?
Gayrıysa 'Bir' olan mı bakar tüm gözlerden aynaya; sır!
Aynıysa ; bir ayna nasıl bakar kendi kendine, düşün , düşün, düşün!
Fikir denen mengeneyle beynini ısır!
Şiir diliyle olmasada belki anlatabilmişizdir. Kaleminize sağlık!
TÜM YORUMLAR (1)