Binbir Surat Şiiri - Cihat Şahin

Ne çok masken var, aktör vatandaş,
Günde kaç tane, takar sökersin?
Bir gün yoldaşsın, öbür gün yandaş,
Safları kandırıp, canlar yakarsın!

Bir gün abdalsın, bir gün hovarda,
Dilinde arifsin, gönlün ağyarda!
Kardayım sanısın, defter zararda,
Kelsin fodulsun, birde sakarsın!

Şarabı içersin, yaparsın haça,
Bu işi yaparsın, bilmem ki kaça?
Girmezsin nefsinle, Kutsi bir maça,
Bülbül geçinir, çölde sekersin!

Aşkta malzemen, üç tane masal,
üçüde düzmece, değiller asal.
İlimin irfanın, hiç değil yasal,
Acemler suyunda, kürek çekersin!

Lavrens’e benzer, çokça rollerin,
Bin türlü hileyle, dolmuş dillerin.
Sadece zakkumdur, kokan güllerin,
Arlanmaz gül ‘zar’a, korsan dikersin!

İlhamın ya cinden, ya’ da iblisten,
İfritin haz duyar, fikre telvisten.
Zahir görünür, ne matah hissen,
Kurşuna bal sürüp, dine sıkarsın,

Irklara ayırdın, şimdi kültürü,
islama diyorsun; ” Arap kültürü”.
Sırtında çadır, önünde sürü,
Elinde bir zurna, peşrev çekersin

Hikmet yitiktir, bulanın malı,
Bulursan yor onu, olma hamalı!
Görünce müştakı, cebe komalı,
Hikmet çok amma, gafil bakarsın.

Bu bahçe gülzardır, girmez kargalar,
Sahibi duyarsa, şahini salar.
arkanmı yoksa bazı haytalar?
Durmadan gazını, nura sıkarsın!

Çıkar maskeni, görünsün yüzün,
Şerh eyle lafını, bilinsin sözün,
Süslü laflarla, gizlenir özün,
Kargadan bülbül yok,bir gün bıkarsın.