sahi seni
kalan mevsimleri yüreğine doldururken bahar
bin yıllar biriktirirken gün doğumları
çocukluğun yıldızlı gökyüzünden çok uzakta
dağlarda mı bıraktı rüzgar
gurbette bırakır gibi
çizilince esmer günleri içimizin
bir kaç kırlangıç geçer uzak şehirleri
eskimiş mevsimlerin külüyle
kanatlarında ozanların unutulmuş dizeleri
ve göz yaşından ibaret dünler
kendiyle konuşur gibi fotoğraftaki yokluğun
bak bu sözümüz işte hatırlaması yakın
bu sabaha beş var şarkısı memleketin
insan kıramıyor güneşin doğmadığı yeri
dönüp dolaşıp harflere değiyor şiir
uzun kışlar bekliyor sabahı
hangi annenin sustuğu ninnidir ağladığımız
hala orada mıdır
o rüzgar
o mevsimsiz yangın
o topraklar
1
Gelsen
Sessiz harflerinden okusan mevsimleri
Kısa şiirler yazsan nisanın baharla geldiği zamana
Yoksulluğu azalsa düşlerin
oysa bir papatya yeterdi
seni anlamaya
seni sevmeye bir türkü
bir halay
öldüğün şehirde değilim arkadaşım
ama Ankara'dayım
bu bulut sen misin
gecenin efkarından yorgun
gündüzün telaşından sevdalı
sen misin bu rüzgar
kapılarda uğuldayan hasret
işte böyle kayboldu zaman
içi boşaldı suyun
dağ eksildi
küçük ırmak sen bu elden gideli
bozuldu bahçeler bağlar
eklenirdi yeşil gözlerine
sonsuz zaman
yelkenler fora
sonsuz denizler geçerdi senden
içinde efsun
bekliyor yaprağın koynunda su
darağacında serçe
yürekte sızı
sekizşubatikibinyirmibeş&istanbul
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!