Bin yüzü olmalı insanın. Olmalı ki, sıkmasın öz canını.
Başkalarını yeterince sıkmıyor muyuz zaten?
Ayrıca sıkılmak, yarı ölüm demek değil midir bir anlamda.?
Sözünü ettiğim bin yüzlülük, post-modern çağın bukalemun sendromu ile karıştırılmamalı. O tamamen farklı olup; içinde özenti, çıkarcılık, fırsatçılık ve bilgiyi yeterince sindirmemişlik barındıran değişik bir kavram. Ben bilgiyi sevdamsı bir tutkuyla özümsemek ve ortaya çıkan “öz” yardımıyla yeniden üretmekten söz ediyorum. Hiç değilse kendimize doğurgan olmaktan...
Doğurdukça çoğalır insan. Sahip olduğu “yüz”lerin sayısı artar ve üretmeyi sürdürür. Kişisel görüşüme göre, insan iç yolculuklarında ve yalnızca kendi içinde büyür. Bunun için, sıradan bir 'prototip' olmaktan öteye geçip, pek çok değişik ilgi alanına ve farklı yüzlere sahip olmak gerek.
Tamamını Oku
Yaşamak sadece 'isteğimiz dışında geldiğimiz bir yerde gidemediğimiz için kendimize uğraşlar yaratmak'bence...Ve işte bazen 'soru sormak' oluyor bu uğraş,bazen de 'yanıt aramak'kimilerince..
Bin yüz e gelince...ne mutlu 'her yüzünü' birbiriyle barışık tutabilene:)
Bazende biteviye sorulan sorulara bulduğumuz cevaplardırki bizi yinede yalnızlıklarımızdan kurtaramaz.Kendimize kalabalıklığımızda o zaman bir anlam ifade etmeyebilir.
'İnsan yeterince güçlü, derin ve kalabalık kendisine. Ama ne hikmetse daima yalnızlıktan şikayet edip durur! ... '
Bu konuda sana yazacagim kardesim. Simdi okula gidiyorum. Kalemine ve derin duygularina saglik...
(insan iç yolculuklarında ve yalnızca kendi içinde büyür).....you said it....
evet sevgili erlaçin, sana katılıyorum, ama yine de dikkat et(no any patronizing) senin anlattığın değil, insanların ne anladığı önemlidir
sağlıcakla
Benden içeri ben sorusunu kendime hep sormuşumdur.bu yazıda da karşıma çıkınca dönüp duracağım herhalde cevabını bulmak için sabaha kadar..ne diyeyim Naime hanım bir gizemsiniz.. Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta