1137… Oysa gelen; bir sesti. Hayır, yalnızca ses değil; Umuttu, ışıktı, ateşti…
1137… Ses, kulağıma ve kalbime işledi; Öylesine güzeldi.
1137… Süre değil, gün değil, tarih değildi Beklenen ses; 1137 kilometre ötedeydi
Acaba yeniden ne zaman gelirdi?
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta