Yaşamak ağrısıyla boğulan kalbim
parmak uçlarından sızan yengilerin
kül rengi sesiyle
gecenin kırbaç vurup kanattigi o saf bilincine
nasıl yazdın yabanıl tutsakligini!
Halbuki yorgun bir kuşun kanat ağrısıyla bakıyorsun
göğün Tanrısal mekanına.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta