Bin Yıllık Hüzün Şiiri - Neslihan Doğa

Bin yıllık bir hüzün bu yaşadığım,
Çağlar boyu yürek yakan,
Yaktıkça çoğalan bir acı…
Kabuk bağlamayan bir yara,
Devası olmayan bir dert,
Hüzün kuşatması dört yanı…
Ne miladı var bu kederin,
Ne öncesi, ne de sonrası,
Ne zaman ki geldik bu yalan dünyaya
Başladı işte insanoğlunun en zor imtihanı.

Ey ruhum, yorma artık kendini,
Oluruna bırak, zamana bırak her şeyi,
Dinlendir artık konuk olduğun bu bedeni,
Bırak aksın hayat yaşattığı tüm acılarla ve sevinçlerle,
Bir gün karışmayacak mısın sen de
Bin yıllık hüzünlere…

(Neslihan 20-12-2010)