Bin Yılın Eşiği Şiiri - Kasım Kobakçı

Açıldı kainatın büyük sırları
Eski takvimlerden, yaprak saçıldı
Nice nesiller göçtü, gelip geçti
Bin yılın eşiği, böyle geldi geçti.
*
Zamanın kervanı, menzile vardı
Ufukta, bir başka fecir ağardı
Toprağın hafızı, neler sayardı
Getirdin, bambaşka bir ilkbaharı.
*
Yıldızlar, farklı bir name besteler
Gönüller, umutla duayı sesler
Rüzgarlar, bilinmez haberler esler
Niye doldurursun, boş hevesler?
*
Tarihin defteri, yeniden yazılır
Her ismin üstüne, bir çizgi kazılır
Gafletle uyuyan, elbette ezilir
Bu yeni devranın nazı, pek çoktur.
*
Ne hükümdarlar gördü, fani alem
Ne alimler yazdı, tükendi kalem
Hissiyatım oldu, büyük bir gizem
Sana emanettir, gelecek hanem.
*
Zerredir bir ömür, senin katında
Nice canlar yitmiş, saltanatında
Her şey bir manadır, en alt katında
Yepyeni açtığın, bu fırsatında.
*
Söyler vakti derviş, sözünü tartar
Bir gelen günden, beklentim artar
Hem iyiliği hem şerri, o karar
İnsanlığa, bir yeni sayfa açar.