Bin yıldır her bahar ôlümlerden uyanıyorum ruhumda cehennem tramvaları, elimde fırça sarıya boyuyorum solmuş güne bakan tarlalarını güller topluyorum her renk siyah ellerimi tutuşturuyor son baharda ôlüyorum, son kez yeniden uyandım bir gül kokusuyla yaprakları kalbime dokundu, Nuh oldum yamurlar dindi afetlerim durdu bahtıma giden kurak yollar gelincik tarlalarıyla doldu.
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta