Bin kere Pişman
Ben seni bilirdim canımdan öte
Sen beni kalleşçe sırtımdan vurdun.
Birdaha sevmekmi bin kere tövbe
Cayır cayır yaktın külüm savurdun
Derler,insan oğlu çiğ süt emmiştir.
Nerden bileceksin, kim dost kim düşman
Uğruna düşünmez canlar verirsin
Ederler sonunda bin kere pişman.
Akıllanmaz bemim gönlüm delidir
Çile çeker, zulüm görür, yeridir.
Derdin cürmü ise tek hecelidir.
Aşk aşk dediğine gönül bin pişman
Ramazan Atmaca
Kayıt Tarihi : 24.2.2021 19:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ramazan Atmaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/24/bin-pisman-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!