Bin Odalı Yalnızlık Şiiri - İsa Yılmaz

koşmalısın bazen kalbinden çok uzağa
kaf dağına ya da denizler ardına

koşmalısın bazen tüm seslerden sessizliğe
herkesten ta kimsesizliğe

yerden göklere doğru koşmalısın bazen
dokunurcasına ateşten güneşlere

ruhlar gibi sıyrılıp bedenlerden
gömülürcesine taştan mezarlar içine

saklamalısın kalbini bin odalı yalnızlığa
ve yeminler etmelisin dönmemecesine

unutmalısın kelimeleri ve izleri ve düşleri
ruhunun tek sahibine doğru koşmalısın bazen melekler gibi...

15.11.14