Bin mide doyar da, bir çift göz aç kalkar
Dünyayı versen, hala gökyüzüne bakar.
Bir kısım topraktır, bir çift gözü doyuran
Işığının kesilecek olması, gözü korkutan.
Asıl gönül gözünü doyurmalı insanoğlu,
Gözler gönül gözü penceresidir, doğru.
Ten kafesi ruhun ya sarayı, ya zindanıdır
Doğum ile ölüm arası, bir istinatgâhıdır.
Zira Azrail, kafesin kapısını açana dek,
Dışarıda bekler ruhunu götürecek binek.
Ruhun gökler ötesi, bedenin kabir yolu
Ölünce kendi haline bırakmaz, Hak kulu.
2024
Kayıt Tarihi : 3.10.2024 00:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!