yağmur ıslatmıyor,
güneş tenimi yakmıyor,
bin harabenin yalnızlığı üstüme kaldı,
günden güne kapım, pencerem dökülüyor.
rüzgar esmiyor bedenime,
dolu yağıyor içime dolu dolu,
asırlık bir ormanın giriş yoluyum,
ne gelenden ne geçenden haberim olmuyor.
dünya dönmüyor,
iklimler sökülüyor ilmek ilmek bağrından,
bağrından bir feryat kopuyor,
bin harabenin arsızlığı kaldı üstüme,
çığlık çığlığa kalsam, sesimi bana yansıtıyor,
bin harabenin kalabalığı kaldı üstüme,
kendi bedenimde adım atacak yer bırakmıyor,
bin harabenin özlemi kaldı üstüme,
bir gün misafir ettiklerinin dönmesini bekliyor,
bir harabenin şairliği kaldı üstüme,
onu da parça parça elimden alıyor,
bir harabe kaldı üstüme,
onunda aşkı, yerini acıya bırakıyor.
Kayıt Tarihi : 15.10.2021 10:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!