Bundan bin dört yüz sene evvel, Mekke Karanlık,
Her yanı sarmış küfür, boğuluyor insanlık.
Vahşetin, mutlak, son noktasında her bir mahluk,
O ne vahim durum öyle ki: tam perişanlık.
Puttan medet umar olmuş pervasızca, insan,
Kimse, katiyen, ayrılmaz kötülükten bir an
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta