Bin Bela Olsanda Şiiri - Bilal Coşar

Bin bela olsanda, bir kere uğra
Kör bir kurşun ol, gel de beni bul
Kaf dağından kopan soğuk kar ol da
Çığ olup sevdanla, gel de beni bul

Dipsiz kuyularda, bilinmeyen ol
Yusuf olup kalayım, ölene kadar
Kızgın çöllerde kum ol, Leyla ol
Mecnun olup arayayım, bulana kadar

Rüyalarda hayal, dillerde masal
Zindanlarda zincir ol, bilegime vurul
Bir dilim ekmeğim, az da katığım var
Ben aç kalayım sen, soframa kurul

Sen olsun, son olsun yine yanımda
Ölüm ol, mezarımın toprağına dol
Ateş ol, cehennem ol, beni sen yakta
Gözlerime mil ol, başkasına bakma

Sen ki; Çorak toprağımın yağmur kızı
Sel ol'da gel, bendimi devir
Sen ki; En tenha gecemin yıldızı
Kaderim ol, gel de ebedimi çevir

Sevdana dilenciyim, sen ol sadakam
İstemem sensiz ne pul, ne makam
Olsunda tek senle, olsun barakam
Bana seninle yaşam, yazsın yaradan