Bilsen, neler neler kaybettim,
Ne çok şeyler geldi geçti başımdan.
Bilsen, bu kadar acele etmez,
Bilsen, ha bir eksik,
Ha bir fazla fark etmez.
Bilsen, kazanan olurdun.
Bilsen dayanırdın.
Çünkü son gelen,
Son beklenen,
Son gelecek olandın;
Sondun.
Lakin bir daha kimse cüret edemeyecek,
Gönül evimin kapısını çalmaya.
Şimdi varlıklarımızla saray,
Yokluklarımızla yıkık, virane;
Bu düşkünler evi senin eserin.
Gurur duyabilirsin,
Bu yangın yeri artık meskenim...
Kayıt Tarihi : 13.7.2013 03:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Abut](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/13/bilsen-78.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!