Bilsen Şiiri - Ethem Turan

Ne yaşatır seni,beni ve onca insanı
Gelecekle ilgili umutlar olmasa
Hayal kuramamış olsa onca insan
Olmasını dilediği beklentileri, yaşatmasa hayal aleminde
Nasıl mutlu kalabilir ki bunca zaman
Düşünce harmanında savrulurken olumsuzluklar
Olmayacaklar saman gibi uçup gitse
Gerçekler, buğday tanesi gibi dökülürken önüne
Umutları yarınlara gönderirken yaşadığın anda
Bir ümit beliriverince hayal dünyanda
Nasılda mutlu olur insan, olmayacak hayal da olsa
Karanlıklar içindeyken yanan bir mum kadar değerlidir
Işığın her bir zerresi anlam katar göze
Tanımlanamayan korkulara rehber olur
Anladıkça huzur bulur insan
Sevgi kadar huzur verir anı yaşamak
Güneş kadar ısıtır yakınlaşma
Umutlarla yaşamak,hayallerle hayatın binasının krokisini yapmak
Gün gün çatısını örtmeye çalışmak
İşte insan olmak
İşte hayattan beklediklerini,gelmeyeceğini düşünsen de
Gelebilir ümidine can suyu damlatmak
Yaşamak.
Sonsuzluğun karanlık ve bilinmeyenlerine doğru koşarken
Ömür denilen saliseler içinde
Çıpınıştır her bir an
Feryat tır istenmese de isyanlar
Ve sen
Hayallerimi süsleyen
Karanlık mağarada ki içeriye sızan ışığım
Olmazlardaki krokimin çatısı
Ömrümün saliselerindeki feryatlarım
İçimde sakladığım yar.
Bir gün umutlarım bittiğinde
Sonsuzluğa senide alıp götürme hayallerimi kuruyorum beynimde
Hiç bilmediğim,
Düşleyemediğim bir alemde
Bir sen
Bir ben
Birde kurduğum hayallerim olacak
Sonsuzca yaşayacağım
Hiç ölmeyecekmişçesine