Dünyayı bilirmisin, kimi tanırsın?
Sen kendini mutsuzmu sanırsın?
Benim yaşadıklarımı bilsen utanırsın.
Acırsın çektiğim çileyi bilsen.
Geleceği düşün, ardına dönüp bakma.
Eğer mutsuz san, hemen kaşın çatma.
Mevlam her şeyi bilir, artık uzatma.
Acırsın vurulan silleyi bilsen.
Bir kalp bulup girmişsin içeri.
Düşünmezmisin şu garip naçarı.
Bu gönül kah durgun, kah uçarı.
Acırsın yediğim kündeyi bilsen.
Çıktım karşına göğsümü gere, gere.
Gel gitme dedim sana kaç kere.
Yalvarışlarım boşmuş meğer nafile.
Acırsın döktüğüm dilleri bilsen.
Seyyah oldum dağ tepe aştım.
Rüzgar oldum ardından estim.
Nefesim tükendi, ümidim kestim.
Acırsın geçtiğim çölleri bilsen.
Bitap düştüm bak sonum geldi.
Ferhat şirin için dağları deldi.
Figan eden bülbül muradın erdi.
Acırsın çaktığım salları bilsen.
Kayıt Tarihi : 11.11.2008 19:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uğurlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/11/bilsen-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!