Rahman dan bir emanet bildim.
Ne idin, kimdin,nereden geldin?
Hiç beklenmedik anda,
Gönlüme bir ateş yaktın..
Ne adını sordum, ne yaşını...
Bir kez gördüm yalnız o manalı bakışını.
Duruşun pür edep,ela gözlerin afet
Gülüşündeki o ne muhabbet...
Giderken baka kaldım ardından; dedim belki!
Buruk bir belki; dökülüverdi, yalnız dudaklarımdan...
Kayıt Tarihi : 31.10.2008 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
16/04/2011 Alanya Kandil 16:42
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!