Bilsem ki... Şiiri - Serap Demirtürk

Dağlar doruklara çağırır,
Deniz dalgalara.
Rüzgar kucağında ister,
Fırtına yanında.
Mavi ben olayım seninle der,
Siyah, git der yanımdan.
Sonsuzluk içimi kaplar,
Bugün, yarınımı.
Notalar canlanır elimde,
Orkestra nerede?
Bilsem ki çiçeklerdeyim,
Anlardım ben kimim.
Bilsem ki kar tanesiyim,
Anlarım yüreğim neden ısınmaz.
Bilsem ki telgraf direğiyim,
O direğe tünerim.
Ah vefasız, bilsem ki
Bilsem ki yüreğindeyim
Gezer miyim karlarda
Ayaklarım çıplak,
Gözlerim dalgın?
Bilsem ki bu yıl inan
Hiç yağmaz kar, esmez rüzgar
Gelmez miyim, esmez miyim
Koşmaz mıyım arzın merkezine?
Sen... benim arzımken,
Sen benim damarımken,
Sen benim hasretimken
Bilsem ki gel desen
Su olmaz mıyım yol yol,
Yel olmaz mıyım serin,
Kor olmaz mıyım için için
Ah, bir bilsem!