Bilsem Ki Şiiri - Şeref Ayazgün

Bilsem ki gözlerimde ki yaşlar hiç dinmeyecek.
Bilsem ki o vefasız yüreğin beni hiç sevmeyecek.
Bilsem ki o dillerin bir gün olsun sevgilim demeyecek.
Olsun ben yine de yüreğimi atarım kor alevler içine.
Yine de vazgeçmem seni sevmeye.
Ama bilsem ki bensiz mutlu olacaksın.
Bilsem ki bensiz huzuru bulacaksın.
Ve bilsem ki hayatta başkası ile yaşlanacaksın.
Söker alırım yüreğimi senden.
Vazgecerim senden hemen.
Ellerinden, yüreğinden ve var olan herşeyinden.
Yüreğime yaralar açarım, en derinden.
Hiçbir iz bırakmadan geri de.
Çekip giderim ardıma bakmadan
Beklemem artık seni de.
Beklemem yüreğini bana vermenide,
Sevgilim demeni de.
Beklemem artık.
Ve bilsem ki bu gidiş sonum olacak.
Gittiğim yerde hayatım son bulacak.
Yine de gözümü kırpmadan.
Arkama bile bakmadan.
Herşeyi sana bırakıp giderim.
Bilsem ki yokluğum belli olmuş.
Bilsem ki beni aramış beni sormuş.
O benle var olmuş, bensiz yok olurmuş,
Hiç umrumda değil artık.
Kaybetmeden bilecekdi değerimi
Gitmeden isteyecekti yüreğimi.
Bırakmyacaktı ellerimi.
Artık hiçbir şeyin yok önemi.
Ve bil ki dönemem geri,
Bekleme sen beni
Giderken yaptığın gibi,
Bırak artık beni, bırak artık ellerimi.