Bilmiyorum Şiiri - Serpil Koçar

“Bilmiyorum”

Ne istediğimi bilmiyorum artık,
Ne kalmak iyi geliyor,
Ne gitmek kolay.

Bir yanım “bekle” diyor sessizce,
Diğer yanım “artık yeter” diye haykırıyor.
İkisi de ben…
İkisi de yorgun,
İkisi de sevmekten nasibini almış.

Gözlerim dolu,
Ama ağlamak da iyi geliyor bazen,
Çünkü her damlada biraz hafifliyorum.

Korkmuyorum aslında,
Sadece yönümü bulamıyorum.
Kalbimle aklım birbirine küs,
Ben ortasında susuyorum.

Bir gün,
Belki bir sabah sessizliğin içinden
Bir ses bana “tamam artık” der,
Ben de o gün bilirim…
Ne istediğimi,kime kaldığımı,
Ve kime artık dönmemem gerektiğini.