Bilmiyorsun Şiiri - Ozan Kaymak

Sen, ne istediğini bilmiyorsun,
Sen istiyorsun alıyorsun,
Veriyorsun, vazgeçiyorsun,
'Evet' ve 'Hayır'lar arasında bir yerdesin sen.
Ama ne 'Evet'sin,
Ne 'Hayır'.

Yaşamak bir yük senin için.
Zevk almıyorsun hayattan,
Yüklenmişsin sırtına dünyayı,
Eziliyorsun altında,
Farkında değilsin.

Anlamı yok senin için, çiçek açan ağacın,
Bir bahar sabahı yeşeren yaprağın,
Sevinmiyorsun doğan çocuğa,
Ağlamıyorsun evi yıkılan anaya,
Farkı yok senin için ne ilkbaharın,
Ne sonbaharın.

Kapından kaç kere geçtim bilmiyosun,
Neler düşündüm...
Dönülmezden nasıl döndüm,
Neler çektim, neler gördüm.
Aşkını diri diri...
Nasıl kalbime gömdüm.
Çığlık çığlığa...
Niye tövbekarım,
Şimdi aşka.
Bilmiyorsun...