Bilmezsin Beni Nasıl Ahmak Ettiğini

Bilmezsin beni nasıl ahmak ettiğini,
Sen yanımda olduğunda,
Aptal bir gülüş alır çehremi,
Yokluğunda kalbimi alır ateş çemberi.

Bir bakarsın bana dünya durur,
Bir görmezsem seni nefesim tutulur,
Her iki türlü de ahmaklaşırım,
Biri sevinçten biri üzüntüden.

Teselli etmiyor ki şarkılar ve şarap,
Yokluğunda bin parçayım ve harap,
Varlığın alır beni tutunduğum uçurumlardan.

Birkaç resmin var bende,
Günde üç öğün bakıyorum ilaç niyetinde,
Görsen çocuk gibi oluyorum her baktığımda,
Okşuyorum saçlarını,dokunuyorum saçlarına,
Islanmasın diye yüzün göz yaşlarımdan,
Durmadan ellerimle siliyorum gözlerimi.

Kilo vermişim bu aralar öyle diyor dostlarım,
Çukurlar oluşmaya başlamış yanaklarımda,
Senin için dert diyorlar kızıyorun onlara,
Senin derdin bile güzel diyorum,
Gülüyorlar bana,
Alay konusu oldum aralarında,
Sen beni sevmiyormuşsun hani,
Başkasıyla berabermişsin,
Kendime yazık ediyormuşum,
Umrunda bile değilmişim,
Bende biliyorum bunları,
Ama yalanlar söylüyorum kendime,
Kime ne ki?
Biliyorum seviyorlar beni,
Gözlerinin önünde eriyip gidiyorum,
Bu yüzden sitemleri,
Haklılar belki de ama kızıyorum yinede,
Anlamıyorlar ki bendeki seni,
Sen anlamazken onlar anlamamış çok mu sanki,
Bilmezsin beni nasıl ahmak ettiğini.