Yangın peydahlanan yürekte
Güz mevsimi nisandan beri durur
Tanış olmadığın iller, yürümediğin yollar seni bulur
Bir kahır ekseninde dolaşan dünya
Küçülür, daralır
Ceviz kabuğu olur
Çıkamazsın içinden düşüncelerin boğduğu geceler gibi.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
