Bilmezdim Şiiri - Nazlı Altan

Aşk nedir diye sorsalar,
Saçma sapan şeyler anlatırdım senden önce.
Bilmezdim ki silüetsiz birşeymiş.
Aynı evrenin içinde tek bir kalp bağıymış.
Tek bir gün göz göze gelmeden,
Adını bile bilmeden sevebilirmişsin, bilmezdim.
Aşkı iyi bildiğimi sanırdım oysa.
Yanılmışım senden önce.
Bilmezdim ki tek bir tereddüt yaşamadan, atlamakmış bilinmezliğe.
Yanında değil, kalbinde olması yetermiş onun.
Cesaretsiz günler bitiyormuş mesela.
Gözün kapalı yürüyebilirmişsin ülkelerce.
Ruh bedenden ayrılıp da taşınırmış her rüyaya.
Aşk el ele yürümek değilmiş sokaklarda.
Sırtlayıp çokça sırrı, ayrı evlerde aynı pencereden bakabilmekmiş dünyaya.
Pembe panjuru olan evler hayal edebilmek değilmiş aşk.
Sen çatısız yaşarken birinin sana ev olmasıymış.
Sahte onca aşk şiiri okurdum senden önce.
Sana sayfalarca şiirler yazmakmış aşk, bilmezdim.
Sorsalar ' saçlarımı okşaması 'derdim aşk.
Dokunmadan tek bir saç telime bile sevebilirmiş, bilmezdim.
Aşk nedir diye sorsalar bana ,
O yalancı dokunuşlardan bahsederdim senden önce.
Bilmezdim ki senelerdir dokunduğum tenim benim değilmiş aslında.
Aşkı bulduğumu sanırdım oysa senden önce.
Aramaya bile çıkmadığımı bilmezdim.
Baktığım her göz, duyduğum her söz  seninmiş meğer bunca zaman.
Okuduğum her kitabın konusu sana çıkıyormuş bilmezdim.
Şimdi aşk nedir diye sorsalar bana,
Iki dudağımın arasından çıkan ona ait bu nefes derim.
Benim kalbim onda emanet onun kalbi bende derim mesela.
Ruh değiştirip yaşamışız onca yıl birbirimizde, bilmezdim.