hayatın dokusunu işlerken,
umut yeşilini maviye boyardı ellerim
düşleri bebek mavisine,
ki saftı, deniz gülüşüydü yüzü..
gün doğumunda esen sabah yeli vurur şimdi
usulca şehrin tenine,
terin bulaştığı güne asıyorum
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta