Bilmez oldu Şiiri - İsa Yıldıran

Bağlamam akord tutmuyor artık,
Acıma bir nağme bak çalmaz oldu.
Dostlar dahi hatrımı sormuyor artık,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

Örümcek ağını nicedir kurdu,
Günahlar bir idi bak bini buldu,
Var iken sevenler şimdi el oldu,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

Tutan elim, kolum kalkmıyor artık,
Ağardı saçlarım, dökülür artık,
Rühun, rüyama girmiyor artık,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

Gün geçti bak akşama döndü,
Bahar gitti ömür hazana döndü,
Koca bina yıkık virana döndü,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

Düştüğüm hale ağlar gökyüzü,
Unuttu dostlarım verilen sözü,
İnsan bildiklerimin karanlık özü,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

Ruhumu döktüğüm şiirler bilsen,
Yaktığın yangını bir görebilsen,
Derdime dermanı ah verebilsen,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

Yüreğe dolan sevgiyi tutsan,
İstemsiz sözleri ah bir unutsan,
Bendeki sevdayı sende bir tatsan,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

Sırtım, bacaklarım ağrıyor artık,
Geçti baharım, hazandır artık,
Gel de şu garibi sevindir artık,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

Mecnun gibi çöllerde döner dururum,
Bülbül oldum, gülzar da öter dururum,
Aşkın ateşiyle, yanar dururum,
Arayan, soranım bak bilmez oldu.

İSA YILDIRAN