Bilmez miyim Hiç… Şiiri - Sevinç Kavuk

sevgiyi bulduğum nedendir
aldığım güçle
dolaşmaya heyecanım
dönecek yerim var diyedir... bilmez miyim hiç...

misafir baş tacıdır
gönüllerin düşünceler tahtı
duyguların horon tepişidir
yöresiyle getirilen selamı... bilmez miyim hiç...

tanıtmak tanınmaktır iç içe
dostluklara kurulan o köprü
saçımızın telinde bir yaşam
nadide güzelliğin siması... bilmez miyim hiç...

kurulan sofranın bereketidir
yâd olan sohbetin şelalesi
dillerden yüreğe akan şerbeti
doldurulan badesinin o tadı… bilmez miyim hiç...

Ekim 2006
dimağıma doluyor ki, güvenin yarattığı bu AŞK
sevgi yollarından naz ile süzülerek gelen
kaynağımızdan hissiyat emeli!

sen! ey ateşiyle, dumanlarıyla dahi
korkma! yak! tüm gücünle bağrımı
bulgulara aydınlanacak, yarınların selamı
geçmişin kucağının sıcağı yüce duygu

ruhumun yuvası Mevlâ’m! bedenimin ocağı Vatan!

şaşmayan duâm, şakıdığım şarkım!
içinde ne varsa kainatın, alemin, ahretin!
Soyunup güzelliğine, hem yoğrulmak…

var oluşa arayışlar, yol akışında uyanışlar
durgun, taşkın, berrak, boz bulanık
insanlığı bulabilme yürekliğinde sevilen birlik…