Bilmez Miyim Ben Şiiri - Mehmet Semercio

Bilmez Miyim Ben

O elâ gözlerle sihirli miydin?
Beni benden aldın bilmez miyim ben.
Her gün şafağımda parlayan aydın,
Cebren çöle saldın, bilmez miyim ben?

Bitmez nazlarınla tükettin beni,
Tövbeler ettirdin seni seveni.
Ne sevdin, ne caydın, şaşırttın yönü,
Kırılgan bir daldın, bilmez miyim ben?

Beni şaşırtacak hâllerin çoktu,
Çok yalvarttın kulu, insafın yoktu.
Pek sivriydi dilin, sözlerin oktu,
Yalancıktan öldün, bilmez miyim ben?

Yüzünü çevirdin ben sürünürken;
Yağmurda ıslanıp, karda donarken.
Kollarına alıp sarılmak varken,
Acımasız kuldun, bilmez miyim ben?

Diledim; yalandan bir haber sal da,
Teselli olurdu belki de solda.
Dört kişi omzunda, tahta bir salda,
Ben giderken kaldın, bilmez miyim ben?

27.07.2020

Mehmet Semercio