Kimi insan vardır, haddini bilmez,
Soyunu, sopunu, ceddini bilmez,
Dünyaya direktir zanneder ölmez,
Mevlam ibret için böyle yaratmış!
Konuşur yüksekten inmez aşağı,
Sözde bolca vardır peyniri yağı,
Sanki zapteylemiş sümbüllü dağı,
Sanırsın koyunu kuzuyu katmış!
Söz ile dünyayı gezer, dolaşır,
Bütün makamlara tek o ulaşır,
Asılsız kuzular O'na meleşir,
Önünde üç kuzu zanneder atmış!
Her derde, soruna var bir çözümü,
Paraya ve pula dikmiş gözünü,
Makama, mevkiiye dönmüş yüzünü,
Elinde bir taka zanneder yatmış!
Dertli, gör hiç kimse almaz ibreti,
Kimse de görmedim ben bu gayreti,
Bilmem satılır mı insanlık seti?
Cehalet herkesi çekerek yutmuş!
Cafer AKSAY
Erdemli 20.05.2018 Pazar
Cafer Aksay
Kayıt Tarihi : 25.6.2018 23:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatın içinden manzaraları kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!